زمان
زمان چيست؟چه جوابي مي توان به سوال ساعت چند است و يا چه زماني است داد؟اگر كسي اين سوال را از شما بپرسد جه جوابي مي دهيد؟آيا به ساعتي كه در دست داشته نگاه كرده و زمان را برحسب ساعت و دقيقه به او ميگوييد؟اما شايد جواب دادن به اين سوال ها چندان كه به نظر مي رسد آسان نباشد.
حدود 100 سال پيش آلبرت انيشتن تلاش خود را براي يافتن جواب سوالات بنيادين درباره زمان شروع كرد او فضا و زمان را جدا از هم نميديد و آن ها را به هم پيوسته در نظر مي گرفت كه نتيجه ي اين ديدگاه او به نسبي بودن زمان رسيد يعني همه ما زمان يكساني را تجربه نمي كنيم اگر گذر زمان را به صورت آونگ تصور كنيم اين آونگ براي همه ما به يك صورت و با يك سرعت نوسان نميكند و در هرقسمت از جهان هستي با سرعت متفاوتي نوسان ميكند و دو نفر زماني بر روي سرعت نوسان آونگ اتفاق نظر دارند كه كاملآ در كنار هم ايستاده باشند هيچ كس نميتواند ادعا كند زماني كه توسط او تعيين شده زمان درستي است زيرا بستگي به اين دارد كه چه كسي نسبت به چه كسي حركت مي كند مثلآ اگرفردي با سرعت زياد از كنار شما بگذرد از نظر او زمان براي شما كندتر ميگذرد .
اما تنها سرعت نيست كه بر زمان تاثير مي گذارد بلكه جسمي كه در كنارآن قرار داريد نيز بر زمانتان تاثير ميگذارد طبق نظريه انيشتن زمان در پايين پاي شما نسبت به بالاي سر شما كندتر سپري مي شود اما بر روي زمين اين اختلاف بسيار جزئي است حال دليل اين تفاوت در چيست؟ فضا زمان را به صورت يك پارچه در نظر بگيريد اگر اين پارچه را از4 طرف به جايي محكم كرده و حال جسمي را روي آن بيندازيد چه اتفاقي مي افتد؟در سطح پارچه انحنايي ايجاد ميشود اجرام آسماني از جمله زمين نيز چنين انحنايي در فضا زمان ايجاد مي كنند كه زمان در اين انحنا ها آهسته تر مي گذرد پس هرچه به اين اجرام نزديكتر باشيم زمان كندتر ميگذرد.
اگر دو ساعت كاملا يكسان را با 2 هواپيما به دور زمين بچرخانيم ساعتي كه درون هواپيمايي كه از غرب به شرق حركت كرده است وجود دارد زمان كمتري را نسبت به ساعتي كه در هواپيمايي كه از شرق به غرب حركت كرده ثبت ميكند يعني زمان براي سرنشينان هواپيمايي كه از غرب به شرق حركت كرده آهسته تر مي گذرد كه البته اين نيزبسيار جزئي است زيرا زمين جرم كمي دارد پس انحنايي هم كه ايجاد ميكند كمتر است اين آزمايش نظريه ي پارادوكس دوقلوها را تاييد ميكند كه اگر يكي از دوقلو ها(آ) سوار بر سفينه اي با سرعتي نزديك به سرعت نور حركت كند و دوقلوي ديگر(ب) در زمين بماند زماني كه(آ) به زمين برگردد خواهد ديد كه دوقلويي كه در زمين بوده(ب) نسبت به او پير شده است.
پس در كل مي توان نتيجه گرفت كه جواب منحصر فردي براي سوال هم اكنون ساعت چند است وجود ندارد.
طبق نظريه ي انيشتن تمام گذشته حال و آينده ي ما در بافت فضا زمان وجود دارد اما طبق نظريه ي كوانتوم فضا زمان به صورت ذره و دانه است كه هر ذره ميتواند يك واقعه باشد در اين نظريه آينده هنوز تشكيل نشده و وجود ندارد هيچ كدام از اين دو نظريه را نميتوان به طور قطع پذيرفت و يا به طور قطع رد كرد ميتوان آن ها را در هم آميخت.حال موضوع ديگري در رابطه با زمان وجود دارد موضوع سفر در زمان انيشتن با كمك قوانين فيزيكي و معادلات رياضي اثبات كرد كه مي توان در زمان سفر كرد اما چه راه هايي مي تواند وجود داشته باشد؟يكي از راه هاي پيشنهاد شده مي تواند از طريق سرعت نور باشد طبق نظريه نسبيت با افزایش سرعت یک جسم، زمان برای آن جسم کندتر میگذرد. این دیدگاه سبب شده تا برخی فكر كنند که اگر بتوان بيشتر از سرعت نور حركت كرد زمان به عقب برگردد . از آنجایی که افزایش سرعت یک جسم دارای جرم به انرژی نیاز دارد و با افزایش سرعت انرژی مورد نیاز به صورت تصاعدی افزایش مییابد، بنابراین رسیدن به سرعت نور برای یک جسم دارای جرم نیازمند بینهایت انرژی خواهد بود و در عمل غیر ممکن است.
راه ديگر از طريق كرم چاله ها: كرم چاله هاپدیدههایی نظري هستند که بین دو نقطه فضا زمان اتصال ایجاد میکنند. برخی معتقد اند که اگر بتوان کرمچالهای یافت و در آن وارد شد و به سوی دیگر آن رفت، قادر خواهیم بود تا به مکان و یا زمان دیگری سفر کنیم. کرمچالهها تاکنون به صورت تجربي مشاهده نشدهاند. همچنین بسیار ناپایدارند و تقریبا بلافاصله پس از تشکیل فرومیریزند و از بین میروند در نتیجه امکان ورد به آن غیرممکن به نظر میرسد.
راه دوم مي تواند از طريق سياهچاله ها باشد(سیاهچاله ناحیهای از فضا است که میدان گرانشی فوقالعاده بالایی دارد بطوریکه هیچ چیز حتی نور نمیتواند از میدان گرانشی آن بگریزد.)سياهچاله ها را به دونوع تقسيم ميكنند دسته ي اول سياهچاله هايي هستند كه نمي چرخند و هرچه كه وارد آن ها شود نابود مي شود اما دسته دوم در حال دورانند كه اين دسته شايد بتوانند سکوی پرتاب ما به آینده یا گذشته باشند.
آخرین راه سفر در زمان ريسمان هاي كيهاني است. طبق این نظریه یک سری رشته هایی به ضخامت یک اتم در فضا وجود دارند که کل جهان را پوشش میدهند و تحت فشار خیلی زیادی هستند. اینها نيز یک نیروی جاذبه خیلی قوی دارند که هر جسمی را سرعت میدهند و چون مرزهای فضا - زمان را مغشوش میکند، لذا میشود از آنها برای گذر از زمان استفاده کرد.
حال تناقضاتي درباره سفر در زمان وجود دارد اينكه فردي كه به گذشته سفر مي كند اگر پدر خود را بكشد ديگر خود او وجود ندارد تا دوباره به زمان حالش برگردد .براي حل اين تناقض برخي نظريه جهان هاي موازي را ارائه مي دهند به اين ترتيب كه وقتي او پدر خود را مي كشد جهاني براي ادامه آن به وجود مي آيد كه ديگر خود فرد در آن نيست ولي حال اصلي او از بين نرفته است.
همه ي اين ها تئوري هايي بر روي كاغذ هستند و هيچ كدام از آن ها تابحال به صورت عملي انجام نشده است بنابراين نمي توان به طور قطع آن ها را پذيرفت يا رد كرد.
منابع:
- كتاب جهان در پوست گردو
- سایت : http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86s