بسمه تعالی
مخالفین زیارت قبور ائمه(ع) زوار این قبور شریف را متهم میکنند که این قبور را قبله خود کرده اند
ازاین رو در رد این اتهام ذکر مواردی که در ادامه می آید الزامی است:
-در کنار قبور ائمه (ع) در هایی تعبیه شده است که به هنگام نماز بسته می شودو خادم این حرمهای شریف نیز از خواندن نماز زوار را منع میکنند
2- در هیچ کدام از آرامگاهای ائمه نمی توان موردی را یافت کرد که به سوی این قبور شریف شخصی نماز بخواند
3- در صورتی که نیز قبر شریفی در مسیر قبله نیز باشد دو اشکال به مخالفین وارد میشود
اولا: وقتی سجده تعظیمی ملائکه به سوی حضرت آدم (ع)مورد استناد قرار میگیرد ایشان می گویند که ملائکه به سوی خدا سجده کردند و ادم (ع) در مسیر این سجده قرار داشت لذا توجیهی که برای سجده ملائکه می اورند در مورد قبور ائمه (ع) نیز صدق پیدا میکند
ثانیا: در منابع اهل سنت روایاتی امده است که تصریح می کند: رسول اکرم در زمان نماز خواندن
مقابل خود مواردی را قرار می داده اند از جمله:
باب (6): نماز خواندن به سوي سواري، شتر، درخت و زين شتر
314ـ عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِيَ الله عَنْهُمَا، عَنِ النَّبِيِّ : أَنَّهُ كَانَ يُعَرِّضُ رَاحِلَتَهُ فَيُصَلِّي إِلَيْهَا، قيل لنافع: أَفَرَأَيْتَ إِذَا هَبَّتِ الرِّكَابُ؟ قَالَ: كَانَ يَأْخُذُ هَذَا الرَّحْلَ فَيُعَدِّلُهُ، فَيُصَلِّي إِلَى آخِرَتِهِ، أَوْ قَالَ مُؤَخَّرِهِ، وَكَانَ ابْنُ عُمَرَ يَفْعَلُهُ. (بخارى:507)
ترجمه: عبد الله ابن عمر رضي الله عنهما روايت مي كند كه رسول الله مركبش را در جلوي خود قرار مي داد و به سوي آن نماز ميخواند. نافع ميگويد: پرسيدم: اگر سواري بر مي خاست و فرار ميكرد، آنگاه چه كار ميكرد؟ گفت: زين شتر را جلوي خود قرار مي داد و بسوي آخر آن، نماز ميخواند. راوي ميگويد: ابن عمر نيز چنين ميكرد.
باب (7): نماز خواندن بسوي تخت
315ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: أَعَدَلْتُمُونَا بِالْكَلْبِ وَالْحِمَارِ؟ لَقَدْ رَأَيْتُنِي مُضْطَجِعَةً عَلَى السَّرِيرِ، فَيَجِيءُ النَّبِيُّ ، فَيَتَوَسَّطُ السَّرِيرَ فَيُصَلِّي، فَأَكْرَهُ أَنْ أُسَنِّحَهُ، فَأَنْسَلُّ مِنْ قِبَلِ رِجْلَيِ السَّرِيرِ حَتَّى أَنْسَلَّ مِنْ لِحَافِي. (بخارى:508)
ترجمه: عايشه رضي الله عنها ميفرمايد: شما زنان را ( در عبور از جلوي نمازگزار ) با سگ و الاغ برابر مي دانيد. در حالي كه من بالاي تخت دراز كشيده بودم، رسول خدا آمد و مقابل تخت، به نماز ايستاد. و چون من دوست نداشتم هنگام نماز، جلوي آنحضرت باشم، آهسته از طرفي كه پاهايم قرار داشت از تخت فرود مي آمدم و بدين ترتيب بسترم را ترك مي كردم.
باب (10): نماز خواندن بسوي كسي كه خواب است
318ـ عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ الله عَنْهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ يُصَلِّي وَأَنَا رَاقِدَةٌ، مُعْتَرِضَةٌ عَلَى فِرَاشِهِ، فَإِذَا أَرَادَ أَنْ يُوتِرَ أَيْقَظَنِي فَأَوْتَرْتُ.)بخارى:512)
ترجمه: عايشه رضي الله عنها ميفرمايد: رسول الله نماز ميخواند در حالي كه من جلوي آنحضرت و روي رختخوابش خوابيده بودم. سپس هنگامي كه ميخواست نماز وتر بخواند، مرا نيز بيدار مي كرد. من هم نماز وتر مي خواندم.
صحيح بخاري