بسم الله المستعان
سلام الله علیکم
در حضور : بانوی مؤسس اولین بیمارستان صحرایی در طی نبردهای اسلام.
ذکر ابن سعد فی «الطبقات» انه لما اصیب «سعدبن معاذ» یوم الخندق فی اکحله، قال رسول الله(ص):
«اجعلوه فی خیمه «رفیده» التی فی المسجد حتی اعوده من قریب».... ابن سعد در کتاب «الطبقات»
روایت کرده است: هنگامی که سعد بن معاذ در جنگ خندق از ناحیهی بازو مجروح شد، پیامبر(ص)
فرمودند: «او را به خیمه ی رفیده در مسجد ببرید، من در اسرع وقت به عیادت او خواهم رفت.»
افراد هریک در زمینهی خاصی تلاش و مجاهدت می کنند و در آن مهارت کافی کسب میکنند،
«رفیده» این بانوی صحابی در تمام غزوه ها و نبردها با خیمه اش شناخته شده است.
با وجود منابع زیاد در زمینهی سیره، متاسفانه هیچ منبعی به جزییات حیات رفیده اعم از دورهی کودکی
و جوانی، مسلمان شدن، ازدواج و اصل و نسب وی اشاره نکرده است!
با هجرت پیامبر(ص) به مدینه رفیده بنت سعد، رفتوآمد به خانهی ایشان را از سر گرفت و فرمایشات
وی را با گوش دل استماع و حفظ می کرد.
او خواندن و نوشتن را آموخته بود و مجذوب حرفهی طبابت شد، در این زمینه مهارت و تجربه ی زیادی
کسب و در میان مردم به این شغل شهرت و آوازهی خاصی پیدا کرد،وی دارای ثروت زیادی بود و بسیار سخاوتمند!
ارزشمندترین کار وی این بود که در امر پزشکی از مال و دارایی خود استفاده می کرد و با
قاطعیت تمام میتوان گفت که وی بنیانگذار اصلی«درمانگاه خیریه» در طول تاریخ محسوب میشود.
پس از جنگ بدر تعدادی از مسلمانان که هیچ کس و هیچ سرپناهی نداشتند و مجروح بودند
با خیمه ی رفیده که درگوشهای از مسجدالنبی برپا شده بود، مداوا و سلامتی خود را بدست آوردند.
این بانوی گرانقدر همراه دیگر صحابیات دستیارش، علاوه بر مداوا، خوراک مجروحان و بیماران را با
جان و دل و بدون هیچ ناراحتی و نارضایتی در خانه خودشان آماده می کردند. چادر سیار این صحابی
در تمام نبردها فعال بود، جنگ احد نماد اولین حضور این بیمارستان صحرایی در عرصه ی پیکار بود.
رفیده خیمهی خود را در نزدیکی پایگاه مسلمین بر پا کرد و با شکست سپاه اسلام مجروحان
بسیار زیادی به خیمهاش منتقل شده و همراه همکارانش شبانه روز و بدون وقفه به کار مداوا
مشغول بوده و همزمان از سخنان سرشار از امید و ترغیب برای مقاومت بیشتر رزمندگان دریغ
نمی ورزیدند و همواره در تحکیم اراده و عزم آنان برای پیکار در مراحل بعدی تلاش می کردند.
همچنین در واقعهی خندق نقش موثری ایفا نمود و به دستور رسول اکرم(ص) درمان و پرستاری
سعدبن معاذ را بر عهده گرفت و نهایت تلاش خود را بکار گرفت تا خطر، از سعد که از ناحیه ی
حساسی مصدوم شده بود، دور نماید ولی انگار سعد رسالت خود را در راه خدا ادا کرده بود و
به هدف خود در زندگی دنیا، جامهی عمل پوشاند و اکنون وقت رفتنش بود. رفیده با وفات
وی بسیار اندوهگین گشته و از ته دل آرزو داشت در مداوای وی موفق می شد تابدین وسیله
دل مومنان را شاد و مسرور گرداند. این بانوی گرامی در صلح حدیبیه همراه پیامبر(ص) و در
بیعت رضوان زیر درخت حضور داشت که خداوند می فرماید:
«لقد رضی الله عن المومنین اذ یبایعونک تحت شجره»
در جنگ خبیر نیز سنگ تمام گذاشتند و به دلیل کثرت مجروحان، همراه دیگر زنان صحابی
بدون استراحت امداد رسانی کردند. همراه رسولالله(ص) جهت بجای آوردن حج عمره وارد مکه شد
و چشمانش با دیدن خانهی خدا روشن گردید. پس از آن در فتح مکه و جنگ حنین حضور پیدا کرد
و بلافاصله با وجود خستگی وافر و پیمودن مسافت طولانی به دلیل نیاز مبرم به مداوا و
بیمارستان صحرایی اش،سپاه اسلام را در جنگ تبوک همراهی کرد.
متاسفانه در منابع تاریخی و سیره در مورد وفات رفیده هیچ مطلبی نگاشته نشده و
سیره نویسان تنها به خیمهی ایشان که عامل شهرت و آوازه وی بود، بسنده کرده اند.
اما اجل الهی درست زمانی که وی وظایف و رسالت خود از جمله جهاد،
بخشش و کرم را به نحو احسن انجام داد، سراغش آمد و دار فانی را وداع گفت.
خداوند از این سمبل فداکاری و سخاوت، راضی و خشنود باد و به او درجات عالی عطا فرماید
و بهشت فردوس و ریح و ریحانش را نصیب این بانوی جلیل القدر نماید.
منبع:صفحه ی زنان سایت اصلاح
جنة الفردوس مأوایتان