هوالمستعان
ازثوبان نقل می کنند که از رسول خدا(ص) شنیده است:
«برخی از مردم را می شناسم که در روز قیامت با نیکیهایی به بزرگی کوه سفید «تهامه» میایند ،امّا خداوند همه آنها راپوچ وبی ارزش می شمارد!؟
ثوبان می گوید:من گفتم :یا رسول الله! ویژگیهای آنان را برایمان بیان بفرما تا ناآگاهانه خدای ناکرده از جمله آنان نباشیم!
رسول خدا (ص) فرمود آنان برادران و از نسل شما هستند ،همانند شما بخشی از شب را(به عبادت می ایستند)امّا هرگاه خلوت می روند، حرمت و حریم خداوند را مراعات نمی کنند».
دوستان عزیز!
از ساعتهای خلوت زندگی خود بهترین استفاده را به عمل بیاوریم!
دانه ای را دیده اید که چنانجه خوب در خاک پنهان شود، می روید و به ثمر و نتیجه می رسد. ما نیزهم همچون دانه بذری هستیم که اگر آن را خوب در زمین خلوت با خداوند بکاریم، ثمر عمل صالح را نصیب ما می گرداند. و انسان هر چه بیشتر در خلوت با خداوند خالص باشد ،رو سفیدیش بیشتر و کارهایش رو به راه تر می گردد، و از ته قلب احساس قناعت و بی نیازی می کند.
از گناهان بخصوص گناهان پنهانی جداً پرهیز کنیم!
در پنهانی ها پرهیز کاری را پیشه کنیم،و از گرداب گناه دوری بجوییم، فکر نکنیم کسی ما را نمی بیند، زیرا خداوند دانای بینا به کمترین لغزشهای درون و بیرون انسان آگاه است،و چنانچه ما را در جایی که نمی پسندند ببیند در دنیا به برگرداندن دلمان از محبت خویش گرفتارمان می گرداند.
پناه بر خدا،
از ابو درداء روایت شده است که: «انسان باید مواظب باشد تا از جایی که خبر ندارد، مورد لعن مؤ منین قرار نگیرد،
سپس فرمود:می دانید که این چگونه است؟
گفتم:نمی دانم .
فرمود:در خلوت به نافرمانی خداوند می پردازند،و خداوند نیز خشم آنها را در دل دیگران بدون آنکه خود متوجه باشند قرار می دهد.
از گناهان پنهانی جداً پرهیز نماییم!
همچنین در همه حال چه در پیدا و چه در نهان پاک باشیم! و در خلوت و جلوت او را سپاسگزار باشیم ،و سپاسگزاری او در خلوت پرهیز از نافرمانی اوست. با قلب و قالب خویش به سوی او روی بیاوریم!
روزی عارفی(سر سقطی) از جنید بغدادی در حالی که نوجوانی بیش نبود در مورد شکر سؤال کرد او در جواب گفت:«شکر نعمت آن است که آن را برای نافرمانی صاحب نعمت بکار نگیریم».
دوستان!
شکر گزار راستین نعمتهای خداوند باشیم،و در هر حالتی تنها از او یاری بجوییم و کوتاهیها و سهل انگاریها ی خویش را جبران نماییم !زیرا:«ادامه دادن گناه ،خود گناه دیگری است.»
و بی توجهی به توبه و جبران کوتاهی گذشته ،ادامه دادن گناه و دلبستگی به نافرمانی سرانجام آن سرگردانی و نابودی است.
و بدتر از همه آنها : آشکارا دل ودست را به گناه آلوده نمودن است و در حالیکه خداوند را دانا و بینا دانستن ».
از خداوند ستّار خواهانم گناهان ما را با لطف خویش پنهان بدارد.و ما را از آلوده شدن مصون فرماید(آمین).
-------------------------------------------
ترجمه:استاد سلیمی با اندکی تغییر