یک پدیده تقریبا طبیعی در افراد است که در تمام سنین میتواند بوجود بیاید ولی بطور معمولا در سن بین 20 تا 40 سالگی بیشترین نمود را دارد.
علل مختلفی دارد که بدو دسته کلی ریزش موی برگشت پذیر و ریزش موی برگشت ناپذیر تقسیم میشود. ریزش موی برگشت ناپذیر در مردان عمدتا دلایل ارژی دارد و میتواند آنقدر ادامه پیدا کند که به طاسی منجر شود. در زنان ریزش مو عمدتا در اثر اختلالات هورمونی و یا کاهش ترشح برخی هورمونهای زنانه است که با افزایش سن این نوع ریزش مو نیز افزایش می یابد. اگرچه ریزش مو در زنان هرگز به طاسی منجر نمیشود و فقط میتواند موجب تنک شد مو شود. در مان ریزش مو نیز در زنان بسیار ساده تر از مردان است. مصرف تعدادی داروهای هورمونی مثل قرص ضد حاملگی میتواند باعث جلوگیری از ریزش مو شود ولی در کنار آن همیشه بهتر است از درمان گیاهی مانند عصاره رزماری و یا عصاره حنا استفاده شود و از تغذیه خوبی نیز برخوردار بود تا اثرات ریزش مو تا حد امکان کاهش یابد. البته نوعی طاسی زنانه نیز وجود دارد که آلوپسی آندروژنیک زنانه یا طاسی زنانه یا آلوپسی آندروژنیک آدرنال زنانه نامیده میشود چرا که در برخی از این زنان سطح سرمی دهیدرواپی آندروسترون سولفات (با نماد اختصاری DHEAS) که نوعی آندروژن غده فوق کلیه (آدرنال) است، بالا میباشد. برای