۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

در این بخش مقالات متنوع دینی قرار داده می شود

مديران انجمن: CafeWeb, Dabir, Noha, bahar

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » يکشنبه بهمن ماه 11, 1394 6:20 am



💗 65- اَلْواجِدُ جل جلاله  (یابنده )

«الواجد» اسمی از اسماء الله الحسنی است که در حدیث پیامبر صلی الله علیه و سلم وارد گردیده است و معنایش این است که خداوند متعال هر آنچه را بخواهد به دست می‌آورد و همه‌ی اشیاء در نزد او حاضرند.

واجد کسی است که چیزی از او نایاب و فاقد نمی‌گردد. مقابل و ضد کلمه‌ی واجد، فاقد است. خداوند سبحان قادر است که هر آنچه را اراده کند آن را به مرحله‌ی اجرا درآورد و هر چیزی را می‌داند و بر هر چیزی توانا است و هیچ خواسته‌ای از او از بین نمی رود . واجد مطلق، فقط خداوند است، زیرا غیر او هر آنچه می‌یابد، حتماً آن را از خداوند به دست آورده است به همین خاطر غیر او فاقد و ندار و بی‌چیز است و واجد نیست. خداوند می‌فرماید:
﴿وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ﴾ [الحجر: 21].و چیزی وجود ندارد مگر این که گنجینه‌های آن پیش ما است».

در قرآن کریم آیات فراوانی وجود دارد که بیان می‌کند که هیچ‌چیز از دید خداوند مخفی نمی‌ماند و هیچ‌چیز از او فوت نشده و خداوند به هر چیزی نزدیک است. خداوند می‌فرماید:
﴿وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ ٧ وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ ٨﴾ [الصحی: 7-8].
«و تو را سرگشته و حیران نیافت و رهنمودت کرد؟ و تو را فقیر و بی‌چیز نیافت و ثورتمند و دارایت کرد؟».


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » دوشنبه بهمن ماه 12, 1394 3:13 pm



💗 66- اَلْمَاجِدُ جل جلاله ( بزرگوار ، با عظمت )

«الـماجد» اسمی از اسماء الله الحسنی است و معنایش این است که خداوند متعال دارای جاه و جلال عظیم و صفات زیبا و رفتاری نیکو و ذاتی شرافتمند است که همتش عالی و در عین حال بخشنده و سخاوتمند است.

ابوذر از پیامبر اسلام صلی الله علیه و سلم  و ایشان از خداوند نقل می‌فرمایند که فرمود: «ای بندگانم! همه‌ی شما گناهکارید مگر کسی که او را حفظ کرده باشم، پس از من طلب بخشش کنید که من با قدرت خودم شما را می‌بخشم و هیچ ابایی از انجام این کار ندارم و همه‌ی شما نابودید مگر کسی که من او را هدایت دهم. از من طلب هدایت کنید تا شما را هدایت دهم، همه‌ی شما فقیرید مگر آن کسی که من او را بی‌نیاز سازم، پس از من رزق بطلبید تا شما را روزی دهم.

ای بندگانم! اگر از روز اول تا آخر شما هم‌چنین تر و خشک، زنده و مرده‌ی شما همگی همچون باتقواترین قلب بنده‌ای از بندگانم باشید، این کار شما یک بال پشه به ملک من نمی‌افزاید و اگر همه‌ی شما همچون بدبخت‌ترین قلب بنده‌ای از بندگانم باشید این کار شما یک بال پشه از ملک من نمی‌کاهد و اگر از اول تا آخر شما و تر و خشک و زنده و مرده‌ی شما همگی جمع شده و هر کس هر آنچه را نیاز دارد از من بطلبد و بدو ارزانی دارم این کار چیزی از ملک من کم نمی‌کند هم‌چنان که اگر کسی بر لب دریا ایستاده و سوزنی را در آن فرو برده و خارج کند از آب دریا کاسته نمی‌شود؛ زیرا من بخشنده (ماجد) هستم و هر کاری که بخواهم انجام می‌دهم. بخششم با یک جمله است و هر گاه بخواهم که کاری صورت گیرد کافی است بگویم: «کن» آن کار فورا انجام می‌شود».


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » چهارشنبه بهمن ماه 14, 1394 2:03 pm



💗 67- اَلْواحِدُ جل جلاله  ( یگانه که هیچ نظیری ندارد )
«الواحد» اسمی از اسماء الله الحسنی است که در حدیث مصطفی ص وارد گردیده است و معنایش این است که خداوند واحد کسی است که ذاتش منفرد است. در صفات و کارهایی که انجام می‌دهد، یگانه است و هر آنچه بخواهد انجام می‌دهد و او کارهایش به جا و باریک‌اندیش است. در مملکت‌داری یگانه بوده و هیچ‌کس توان مقابله با او را ندارد. می‌توان با صفات جمال و کمالش هدایت یافته و از آن‌ها مدد و یاری جست. هر آنچه در آسمان‌ها و زمین است همه نشانه‌ای بر وحدانیت خداوند است و نشان‌دهنده‌ی منفرد و یگانه بودن اوست.خداوند می‌فرماید:
﴿وَهُوَ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّٰرُ ١٦﴾ [الرعد: 16].
«و او یکتا و توانا (بر انجام آفرینش و چرخش هستی) است».

پیامبرصلی الله علیه و سلم ص شخصی را در حال دعا کردن مشاهده کرد که آن شخص در دعایش می‌گفت: پروردگارا! از تو می‌طلبم؛ زیرا که تو پروردگار یکتا، یگانه، منفرد و سرور والای برآورنده‌ی امیدها و برطرف کننده‌ی نیازمندی‌ها هستی که نزاده است و زاده نشده است و کسی همتا و همگون او نمی‌باشد.

پیامبر فرمودند: «این شخص خداوند را با اسم اعظمش به یاری طلبید که هر گاه خداوند با این اسم به یاری طلبیده شود پاسخ می‌دهد و هر گاه با این اسم از او چیزی خواسته شود آن را ارزانی می‌دارد». می‌گویند: یعنی خداوند قلبی را دوست دارد که تنها محبت خداوند در آن است. به همین خاطر هر کس که بداند خداوند یکتا و یگانه است، او نیز در قلبش فقط محبت خدای یکتا و یگانه را قرار می‌دهد.


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » شنبه بهمن ماه 17, 1394 10:23 pm


💗 68- اَلْصَّمَدُ جل جلاله  (بی نیاز )

«الصمد» از اسماء خداوند به معني بي نياز و مقصود نهايي مي باشد که در قرآن مجيد يک بار استعمال شده است.الله الصمدخداوندی که هیچ نیازی ندارد در حالیکه دیگران ( همگی ) باو نیازمند و محتاجندودر حاجات و سختيها رو به درگاه او آورند و چارة كار خود از او خواهند او است آقايي كه همة صفا جلال و كمال در او جمع است و نياز همه به او است و چاره ساز همه او است. آنچه به دعا و نيايش از او خواهند عطا فرمايد.

﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢﴾ [الاخلاص: 1-2].
«بگو: خدا یگانه‌ی یکتا است. خدا سرور والای برآورنده‌ی امیدها و برطرف کننده‌ی نیازمندی‌هاست».

«پیامبر صلی الله علیه و سلم  شخصی را در حال دعا کردن مشاهده کرد که آن شخص در دعایش می‌گفت: پروردگارا! از تو می‌طلبم؛ زیرا که تو پروردگار یکتا و یگانه‌ای، منفرد و سرور والای برآورنده‌ی امیدها و برطرف کننده‌ی نیازمندی‌ها هستی، کسی که نزاده است و زاده نشده است و کسی همتا و همگون او نمی‌باشد

پیامبر فرمودند: این شخص خداوند را با اسم اعظمش به یاری طلبید که هر گاه خداوند با این اسم به یاری طلبیده شود، پاسخ دهد و هر گاه با این اسم از او چیزی خواسته شود آن را ارزانی می‌دارد».

و در کتاب اسماء ادریسیه از سهروردی آمده است که، «ای سرور والای برآورنده‌ی امیدها و برطرف کننده‌ی نیازمندی‌ها که هیچ مشابهی نداری و کسی و چیزی مثل و مانند تو نیست».


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » دوشنبه بهمن ماه 19, 1394 5:31 am

💗 69- اَلْقادِرُ جل جلاله
توانا بر همه چيز

«القادر» اسمی از اسماء الله است که هم در حدیث رسول‌الله صلی الله علیه و سلم آمده و هم در قرآن کریم در جاهای بسیاری از آن یاد شده است، از جمله می‌فرماید:

﴿أَوَ لَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُم﴾ [یس: 81].
«آیا کسی که آسمان‌ها و زمین را آفریده است، قدرت ندارد (انسان‌های خاک شده را دوباره) به گونه‌ی خودشان بیافریند؟».

قادر  صاحب قدرتی است که کسی نمی‌تواند او را درمانده کند و او بر هر آنچه بخواهد انجام دهد، تواناست و نیاز به یاری و معاونت هیچ‌کس ندارد و می‌تواند در هر چیزی از جهان هستی تصرف کامل نماید. خداوند صاحب نفوذ مطلقی است که هیچ ستیزه‌جویی نمی‌تواند در برابر آن پایداری کند و هیچ مطیع و مخالفی از زیر قدرت او خارج نیست.

هر گاه خدا چیزی را بخواهد که بشود، کار او تنها این است که خطاب بدان بگوید: بشو، آن هم می‌شود. قدرت خداوند صفتی است که با آن می‌توان هر ممکن را به وجود آورد و یا نابود کرد، زیرا قدرت خداوند مطلق است و هیچ‌کس جز خداوند قدرت مطلق ندارد و تمامی کسانی که قدرت دارند از جهتی قدرتمند بوده و از جهت دیگری عاجز و ناتوان‌اند، زیرا شخص هر آنچه قدرت داشته باشد، قدرتش برگرفته از قدرت الهی است و هم‌چنین قدرت مخلوق محدود و مقید است و قدرتش پابرجا به قدرتی است که خداوند متعال بدو عطا کرده است.


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » چهارشنبه بهمن ماه 20, 1394 12:18 am


💗 70-اَلْمُقتَدِرُ جَلَّ جَلالُهْ

«الـمقتدر» اسمی از اسماء الله الحسنی است که در حدیث پیامبر اسلام صلی الله علیه و سلم  که ترمذی آن را روایت کرده و شامل اسماء الله الحسنی است بیان گردیده است. اسم مقتدر در بعضی آیات قرآن کریم نیز بیان گردیده است؛ از جمله: خداوند می‌فرماید:

﴿وَكَانَ ٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ مُّقۡتَدِرًا ٤٥﴾ [الکهف: 45].
«و خدا بر هر چیزی توانا بوده ( و هست)».

مقتدر یعنی مظهر قدرت قادر و انجام دهنده‌ی هر آنچه که براساس تقدیر و علم و حکمت بخواهد. خداوند متعال اقتدارش لایتناهی است و بر روی موجودات کنترل دارد؛ زیرا که قدرتش وسعت حقیقی دارد که هیچ نهایتی ندارد.

خداوند  متصف به قدرتی عظیم و چیره که هیچ نهایتی ندارد، می‌باشد. هم‌چنین با قدرتش بر تمامی مخلوقات مسلط بوده و بر ایشان تجلی نموده است. مقتدر از قادر دارای مبالغه‌ی بیشتری است و هر آنچه در این جهان رخ می‌دهد، براساس تقدیر و اندازه‌گیری و قضا و قدر خداوند است و هر آنچه از عدم به منصه‌ی ظهور می‌رسد براساس تقدیر و مشیت خداوند است.

مقتدر کسی است که به گونه‌ای به اصلاح مخلوقات می‌کوشد که دیگران چنین توانی را ندارند، مثالی در نظر بگیرید: خداوند تعالی بچه را آرام می‌گرداند در حالی که در شکم مادرش است به گونه‌ای که گریه نمی‌کند و نه خود و نه مادرش دچار اذیت نمی‌شوند و هر گاه که به دنیا آمد شروع به گریه می‌نماید و مادرش را اذیت می‌نماید و جز خداوند مقتدر چه کسی توان انجام چنین کاری را دارد؟



برای نویسنده این مطلب bahar تشکر کننده ها:
CafeWeb (چهارشنبه بهمن ماه 20, 1394 12:40 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » چهارشنبه بهمن ماه 20, 1394 12:27 am



💗 71- اَلْمُقَدَّمُ (به جلو اندازنده، )
💗72- اَلْمؤَخَّرُ (به دنبال اندازنده )

مقدم و مؤخر از نامهايي هستند که بايد هر دو با هم ذکر شوند و جدا از هم و به تنهايي، بر خداوند اطلاق نمي گردد؛ زيرا کمال، در اين است که هر دو با هم ذکر شوند. لذا خداوند – عز وجل – ، هر کس را که بخواهد، جلوتر و برتر مي گرداند و هر کس را که بخواهد، طبق حکمت خويش، عقب تر و فروتر قرار مي دهد.

اين تقديم و تأخير، در جهان هستي بدينگونه است که خداوند، برخي آفريده ها را بر بعضي ديگر جلو و مقدم قرار داده و بعضي را از برخي، مؤخر و عقب تر گردانيده است. مانند اينکه اسباب و شرايط را بر نتايج و پيامدهاي آنها، مقدم داشته است. اين تقديم در پهنه دين و شريعت نيز صورت گرفته است؛ همانطور که پيامبران را بر ساير مردم برتري داده و سپس بعضي از پيامبران را بر برخي ديگر فضيلت و برتري بخشيده است و برخي از بندگان را از برخي ديگر برتر نموده و آنها را در علم و ايمان و عمل و اخلاق و ساير صفات بر ديگران برتري داده است. برخي از بندگان را در اين موارد، پايين تر از ديگران قرار داده و همه اينها، طبق حکمت اوست.

اين دو صفت و صفات مشابه اينها، از صفتهاي ذاتي خداوند مي باشند؛ چون قايم به خدا هستند و خداوند، به اينها متصف است. صفات فعلي مشابه اينها نيز، همين گونه مي باشند؛ چون تقديم و تأخير به وجود مخلوقات و کارها و مفاهيم و صفات آنان وابسته اند و از اراده و قدرت خداوند نشأت مي گيرند و اين، تقسيم درست صفات خداوند است و صفات ذات، متعلق به ذات او مي باشند و صفات فعلي، اوصاف ذات او هستند و به گفته ها و کارهاي برآمده از آن، متعلق و مرتبط مي باشند.
خداوند متعال مي فرمايد: { وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَإِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ} (انعام:۱۷)
يعني: “اگر خداوند زياني به تو برساند، هيچکس جز او نمي تواند آن را برطرف سازد و اگر خيري به تو برساند، (هيچکس نمي تواند از آن جلوگيري کند) چراکه او، بر هر چيزي تواناست”.

آخرين چيزي که پيامبر – صلى الله عليه وسلم – ميان تشهد و سلام مي گفت، اين بود: (اللهم اغفر لي ما قدمت و ما أخّرت و ما أسررت و ما أعلنت و ما أسرفت و ما أنت أعلم به مني. أنت المقدِّم و أنت المؤخِّر لا إله إلا أنت)(روايت مسلم) يعني: “بارخدايا! گناهان گذشته و آينده مرا بيامرز؛ الهي! گناهان پنهان و آشکار مرا ببخش و زياده رويهاي مرا و آنچه را که تو از من بهتر مي داني، بيامرز؛ تو، مقدم کننده و مؤخرکننده هستي؛ هيچ معبود برحقي جز تو نيست”.]



برای نویسنده این مطلب bahar تشکر کننده ها:
CafeWeb (چهارشنبه بهمن ماه 20, 1394 12:40 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » جمعه بهمن ماه 23, 1394 2:54 pm


💗73- اَلاوَّلُ

يعني هميشگي و پيش از همه چيز، كه براي او ابتدا و آغازي نبوده او پيش از همه بوده و هميشه بوده است.خدا اولی است که ابتدایی برایش قابل تصور نیست و آخری است که هیچ نهایتی ندارد.
﴿هُوَ ٱلۡأَوَّلُ وَٱلۡأٓخِرُ وَٱلظَّٰهِرُ وَٱلۡبَاطِنُ﴾ [الحدید: 3].
«او پیشین و پسین و پیدا و ناپیدا است».

هرگاه که بنده این اسم را بسیار یاد کند، قلبش نورانی شده با این اسم در میان بندگان خداوند رفتار می‌کند. دراین هنگام معنی این کلام پیامبر ص را می‌فهمد که: صدقه، اول در دست خداوند رحمان قرار می‌گیرد و در حدیث آمده است که: «اولین چیزی که در موردش از بنده سؤال می‌شود، نماز است». آنگاه بنده به گونه‌ای عمل می‌کند که آن را اولین عملش قرار می‌دهد و پیامبر ص ما را به قرار گرفتن در صف اول نماز تشویق کرده است تا قلب، تجلی نور اول را رؤیت نماید.


دعا: پروردگارا! تو اولی و همگان از کمالات تو یاری می‌طلبند، تو ازلی هستی و هر آنچه جز تو حادث است. پروردگارا! مرا با پیامبر اسلام ص که اولین مخلوق کائنات و مظهر انوار صفات است جمع گردان تا بودن با متقدمان را به چنگ آورم و همراه فاضلان باشم. پروردگارا! قلبم را به نور اسم اولت پر گردان تا جز تو را نبینم و با نور تو واصل شوم. و مرا از دست اغیار سالم گردان و پرده‌های حجاب مشاهده‌ی آثار را از من بزدای تا اول نظرم به مشاهده‌ی آشکار و نهان نباشد مگر این که نور الأول را مشاهده کنم که بلندمرتبه است به درستی که تو بر هر چیزی توانایی.
وصلی الله علی سیدنا محمد وعلی آله وصحبه وسلم.


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » دوشنبه بهمن ماه 26, 1394 6:17 pm



💗74- اَلآخِرُُ جَلَّ جَلالُهْ
(همیشگی که برای او پایانی نیست )

معنایش این است که تنها خداوند پس از نابودی همه‌ی موجودات، باقی و برجای است و هیچ انتهایی ندارد. پاک و منزه است خدایی که بعد از نابودی همه‌ی موجودات، ابدی و باقی و دائمی است و نهایتی ندارد، پاک و منزه است خداوندی که پروردگار دنیا و آخرت است.

خداوند بعد از فنای تمامی موجودات باقی است و این آیه برایش متحقق می‌گردد که:
(كُلُّ مَنۡ عَلَيۡهَا فَانٖ ٢٦ وَيَبۡقَىٰ وَجۡهُ رَبِّكَ ذُو ٱلۡجَلَٰلِ وَٱلۡإِكۡرَامِ ٢٧﴾ [الرحمن: 26-27].
«همه‌ی چیزها و همه‌ی کسانی که بر روی زمین هستند، دستخوش فنا می‌گردند و تنها ذات پروردگار با عظمت و ارجمند تو می‌ماند و بس».

  پیامبر با این کلمات دعا می‌فرمودند: «ای وجودی که قبل از به وجود آمدن هر چیزی بوده‌ای! و ای به وجود آورنده‌ی تمامی چیزها! و ای وجودی که بعد از نبود هر چیزی تو باقی هستی! لحظه‌ای از آن لحظات را از تو می‌طلبم که محافظت می‌کنی و گناهان را می‌بخشی و امید و رهایی عطا می‌کنی».


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » دوشنبه بهمن ماه 26, 1394 6:25 pm



75- اَلظَّاهِرُ ُ جَلَّ جَلالُهْ (آشكار )

«الظّاهر» از اسماي خداوند به معني پيدا مي باشد که در کتاب الهي يک بار استعمال شده است.(حديد/3). خدا ظاهرتر از هر چيزي است که ما فرض کنيم به آن دلیل که قدرتش بر همه چيز احاطه داردظاهر بودن خدا به‌ سبب نشانه‌هایی است که بر وجود او دلالت می کند

جهان و هر چه و هر که در او هست، مظهری از مظاهر اسماء و صفات خدایند. وجود خداوند برای کسانی که عقلشان سالم است، ظاهر و آشکار است، زیرا آیاتی همچون خلقت آسمان‌ها و زمین و انسان و حیوان و گیاه و امثال آن، همه بر وجود او دلالت دارند و در عین حال خداوند در پس پرده است و از دیدگان و اوهام در حجاب. تو نمی‌توانی کیفیتش را درک کنی و کنه او را نمی‌شناسی. از جهت شناختی ظاهر است؛ اما از جهت کیفیت پوشیده و مستور است.
با توکل بر خداوند در توضیح آنچه گذشت می‌گوییم: خداوند می‌فرماید:
﴿هُوَ ٱلۡأَوَّلُ وَٱلۡأٓخِرُ وَٱلظَّٰهِرُ وَٱلۡبَاطِنُۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ ٣﴾ [الحدید: 3].
«او پیشین و پسین و پیدا و ناپیدا است، و او آگاه از همه چیز است».

و مصطفی صلی الله علیه و سلم می‌فرماید: «خداوند اولی است که هیچ‌چیز قبل از او نبوده است و او آخری است که هیچ‌چیز بعد از او نخواهد بود و او ظاهری است که هیچ‌چیز پیداتر از او نیست و او باطنی است که هیچ‌چیز ناپیداتر از او نیست».


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » پنج شنبه بهمن ماه 29, 1394 10:13 pm



💗76- َٱلۡبَاطِن ُ جَلَّ جَلالُهْ(پنهان )

معنایش این است که به خاطر شدت ظهورش از دیده‌ی مخلوقاتش پنهان مانده است و کنه ذاتش از ادراک عقل‌ها و فهم‌ها نهان و ناپیدا است.

پاک و منزه است خدایی که با قدرتش بر تمامی موجودات ظاهر است و با پوشیدگی‌اش، به حقیقت تمام چیزها آگاه است. . پاک و منزه است خداوندی که به واسطه‌ی نورش از مردمان پنهان است و به خاطر شدت ظهورش بر آنان پوشیده مانده است.

پاک و منزه است خداوند که در اوج کبریائی‌اش پاک و منزه است و دیدگان مقربان پاک نمی‌توانند او را دریابند، بلکه او با اسماء و انوار نشانه‌هایش ظاهراست و حقیقت ذاتش از تمامی مخلوقات پوشیده و پنهان است. ظاهری است که پوشیده نیست و باطنی است که در ادراک نمی‌گنجد. انسان بزرگ‌ترین معنا برای اسم خداوند باطن است، زیرا که حقیقت انسان و آن لطائف ربانی‌اش به گونه‌ای است که از عقل‌های متفکران نیز پوشیده است و حقیقتش بر افکار جستجوگران پنهان است. جسم آدمی مظهری برای نور ظاهر است و روحش مظهری برای نور باطن است.

﴿هُوَ ٱلۡأَوَّلُ وَٱلۡأٓخِرُ وَٱلظَّٰهِرُ وَٱلۡبَاطِنُۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ ٣﴾ [الحدید: 3].
«او پیشین و پسین و پیدا و ناپیدا است، و او آگاه از همه چیز است».

پیامبرصلی الله علیه و سلم این چهار اسم را به صورت جامع و روشن تفسیر کرده است؛ او خطاب به پروردگارش گفت: (اللهم أنت الأول فلیس قبلک شئ و أنت الآخر فلیس بعدک شئ و أنت الظاهر فلیس فوقک شئ و أنت الباطن فلیس دونک شئ) یعنی: «بارخدایا! تو، اول هستی؛ پس هیچ چیزی پیش از تو نبوده است و تو، آخِر هستی و بعد از تو چیزی نیست و تو، پیدا هستی و برتر از تو چیزی نیست و تو، ناپیدا هستی و پنهان تر از تو چیزی نیست».


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » شنبه اسفند ماه 1, 1394 8:01 am



💗77- الوَالِي – جَلَّ جَلالُهُ

كسي كه سر رشته ي امور خلق در دست او است مخلوقات را آفريد و سر رشته داراي امور آنان را به دست گرفت. اَللهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا (خداوند متولي امور مردم با ايمان است).


الوالی کسی است که تدبیر کننده‌ی امور آفریدگان و سرپرست و یاور ایشان است و این چنین کاری فقط با تدبیر و قدرت و علم قابل انجام است و کسی که تمامی این صفات را داشته باشد، فقط خداوند است، زیرا که او در چاره‌اندیشی یگانه است و با آن دوام بقای آنان را ایجاد می‌کند. خداوند هر گونه که بخواهد در جهان تصرف می‌کند. اوست که در ازل کارهای مخلوقاتش را چاره‌اندیشی نموده و برای همیشه آن را آشکار ساخته است؛ زیرا که حکمش کریمانه و مهربانانه است. اوست که با احسان، سرپرستی بندگان را به عهده دارد و براساس مهربانی‌اش امدادش را بدانان می‌رساند، بخشش‌هایش پشت‌سر هم و بدون قطع شدن ادامه دارد و بدون هیچ مانعی آن‌ها را بر سر بندگانش می‌ریزد.


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » يکشنبه اسفند ماه 2, 1394 11:24 am



💗 78- اَلْمُتعالي - جَلَّ جَلالُهُ(بلند مرتبه )

﴿عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡكَبِيرُ ٱلۡمُتَعَالِ ٩﴾ [الرعد: 9].
«خدا آگاه از جهان پنهان  و آگاه از جهان دیدنی است، و بزرگوار و والاست».

المتعالی  معنایش این است که خداوند صاحب شأن و منزلت کامل است. دارای آن چنان مقام بلندی است که دیدگان او را در نمی‌یابند. خداوند  تخت فرمانروایی‌اش بالاتر از آسمان‌های بلند است. خداوند ذاتش عظیم و بزرگوار و صفاتش والا و برتر از حوادثی است که از بندگان سر می‌زند.

خداوند عزوجل در کبریائی و عظمت بلندمرتبه است. شکوه و عظمتش از هر آنچه از اوصاف مخلوقات درک گردد یا فهمیده  شود، برتر و والاتر است.تمامی اسم‌های المجید، العلی، العظیم، الکبیر و المتعالی همگی در معانی همدیگر تداخل می‌یابند و می‌توان به صورت عکس همدیگر به کار برد؛ یعنی مثلاً خداوند در مجدش عظیم است و در عظمتش مجید است. علوش عظیم است و عظمتش در علوش است. کبیر بودنش در مجد و علو و عظمتش است. العظیم و المجید و العلی بودنش در کبریائی‌اش نهفته است و خداوند در همه‌ی این‌ها بلندمرتبه و متعالی است.

و لذا مصطفی صلی الله علیه و سلم  می‌فرماید: «بنده‌ی بدی است کسی که خود را در تخیلات فرو برده و خود را بزرگ بپندارد و کبر بورزد و خداوند کبیر متعال را فراموش نماید».

المتعالی کسی است که در بلندمرتبگی ذاتش از تمامی مخلوقات بالاتر و والاتر است و وجودش از تمامی کائنات و جهانیان بی‌نیاز است. مخلوقات را فقط به خاطر بخشندگی وجودش آفریده است و انوار اسم ودود و مهربانی‌اش در جهان ظهور یافته است. خداوند از عبادت بندگانش بی‌نیاز است در حالی که خیر و خوبی‌اش شامل حال تمام مردمان می‌شود


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » سه شنبه اسفند ماه 4, 1394 2:06 pm



💗 79- اَلْبِرّ ُجَلَّ جَلالُهُ
بسيار نيكوكار به بندگانش كه احسان او همه ي بندگان را فرا گرفته، و از فضل و احسان او است كه خوبي را يك به ده نوشت و بدي را يك به يك.
﴿إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ ٢٨﴾ [الطور: 28].
«واقعاً او نیکوکار و مهربان است»

این احسان خداوند  شامل هم دنیا و هم دین می‌شود. احسان در دین شامل ایمان و طاعت یا دادن ثواب است و احسان در دنیا شامل چیزهایی است که میان مردمان تقسیم کرده است؛ از جمله تندرستی، قدرت، در امان بودن، مال، جاه، فرزندان و یاران. تعداد نعمت‌های خداوند معلوم نیست و از شمارش خارج است.

خداوند متعال با دادن بهترین عطایا در حق کسانی که از او چیزی طلب می‌کنند با احسان با ایشان رفتار می‌کند و با فراوانی جزا و ثواب در حق عبادت‌کنندگان بر آنان فضل می‌نهد و احسانش را به سبب عصیان بندگان قطع نمی‌کند. کار قبیح و زشت از خداوند سر نمی‌زند، بلکه همه‌ی کارهایش شیرین و زیباست.

از ابن عمر ب نقل شده است که از پیامبر صلی الله علیه و سلم شنیدم که می‌گوید: «نیکوکاری از بین نمی‌رود و گناهان فراموش نمی‌گردد و خداوند «الدیان» نمی‌میرد. هر آنچه می‌خواهی انجام ده. آن چنان که زندگی می‌کنی می‌میری همان‌گونه که با مردم رفتار نمایی با تو رفتار می‌شود». ای برادرم! بدان که نیکوکاری شاگرد در برابر استاد و راهنمایش باید که بیشتر از نیکوکاری‌اش در حق پدر و مادر باشد؛ زیرا پدر، فرزند را در برابر مصیبت‌ها و آفت‌های دنیا یاری می‌کند در حالی که استاد، شاگردش را از آفات آخرت می‌رهاند. پدر با نعمت‌ها فرزندش را پرورش می‌دهد و استاد با همتش شاگرد را تربیت می‌کند.


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

Re: ۞ وَلِلَّهِ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ ۞

پستتوسط bahar » چهارشنبه اسفند ماه 5, 1394 12:40 pm



💗 80- اَلتَّوّابُ جَلَّ جَلالُهْ (توبه پذیر )

  «التواب» کسی است که توبه را از بندگانش می‌پذیرد و سیئات ایشان را می‌بخشد و خداست که توبه‌پذیر و حکیم است. پاک و منزه است خدایی که در مقابل دعا و درخواست، می‌بخشد و در مقابل عذرخواهی کردن از گناه، مغفرت عطا می‌کند و در مقابل کسی که به درگاهش روی آورده و تضرع و زاری می‌کند، جواب می‌دهد و به فریادش می‌رسد. در لغت گفته می‌شود: تاب الله علیه یعنی او را بخشیده و او را از گناهان پاک کرد.
خداوند می‌داند که بنده دچار نقص شده و به سوی گناه میل می‌کند، لذا می‌فرماید:
﴿إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلتَّوَّٰبِينَ وَيُحِبُّ ٱلۡمُتَطَهِّرِينَ ٢٢٢﴾ [البقرة: 222].
«بی‌گمان خداوند توبه‌کاران و پاکان را دوست می‌دارد».

بنده‌ای که بسیار توبه می‌کند، محبت خدا را کسب می‌کند و این مقامی بلند است؛ زیرا که توبه عبارت است از: اعتراف به نقص، و در حال ذلت و خواری خود را نشان دادن، که سبب می‌شود خشم خداوندی برطرف گردیده و رضايش جلب گردد. لذا رسول‌الله صلی الله علیه و سلم  بسیار توبه می‌کرد تا راه سعادت را به ما بیاموزد. بنده‌ی توبه کننده آن چنان از گناهان پاک می‌شود گویی همچون روزی است که از مادر زاده شده و سیئات و گناهانش به حسنات تبدیل می‌شود.

مسلم در صحیح خود آورده است که پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: حالت‌هایی قلب مرا فرا می‌گیرد و از ادامه‌ی یاد خدا غافل می‌شوم، به همین خاطر روزی صد بار ـ و در روایتی ـ بیشتر از 70 بار استغفار کرده و از خدا طلب آمرزش می‌کنم.پیامبر صلی الله علیه و سلم می‌فرماید: «به درستی خداوند عزوجل در شب بال رحمت خود را می‌گشاید تا کسی را که در طول روز گناه کرده ببخشاید و بال رحمت خود را در روز می‌گشاید تا کسی را که در طول شب گناه کرده ببخشاید. این بخشش تا زمانی است که خورشید از مغرب طلوع کند (کنایه از قیامت است).»


نماد کاربر
bahar
مدیر انجمن
مدیر انجمن
 
پست ها : 3506
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 15, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 5837 بار
تشکر شده: 5121 بار
امتياز: 33890

قبليبعدي

بازگشت به مقالات متنوع دینی

چه کسي حاضر است ؟

کاربران حاضر در اين انجمن: بدون كاربران آنلاين و 1 مهمان