بسم الله الرحمن الرحیم
مذاهب اسلامي يعني مذاهبي كه هر كدام به اسلام و اصول آن اعتقاد و باور دارند و همه آنها در تحت لوا و نام اسلام جمع شدهاند، در برابر مذاهب و گروهايي كه مذاهب غيراسلامي را انتخاب نمودهاند و نام اسلام بر آنان صدق نميكند مانند اهل كتاب، غلات، نواصب.
عمود و پايههاي اسلام عبارت است از توحيد، نبوت، عقيده به قيامت، نماز، زكات، حج، جهاد و بسياري از احكام ديگر كه همه مذاهب اسلامي بدان عقيده دارد هر چند در مسائل فراوان ديگر اختلاف وجود دارد امّا آن اختلافات فرعي و صغروي است. اين گونه اختلافات را كه بيشترشان از اجتهاد علما و فقهاي هر مذهب سرچشمه ميگيرد نميتوان از بين برد چنان كه از صدر اسلام در بين صحابه وجود داشته است و سپس در بستر تاريخ همچنان ادامه دارد.
مقصود از وحدت اگر آن باشد كه همه مذاهب دست از باورهاي خود بردارند و به يك مذهب ديگر بپيوندند، امكان عملي ندارد و اگر عملي شود پس از مدتي مذاهب ديگر پديد خواهد آمد چرا كه با حذف مذاهب و يا ادغام آنها وحدت تحقق پيدا نميكند. بكله مقصود از وحدت آن است كه هر مذهب اسلامي به باورهاي مسلم خود ملتزم و بدان عمل نمايد ولي در برابر مذاهب ديگر از ظرفيت وسعهصدر برخوردار باشد و هيچگونه تعصّب اظهار نكند چرا كه تعصبات موجب نزاع و درگيري ميشود قرآن كريم ميفرمايد: ولا تَنازَعُوا فَتفْشَلُوا او تَذهبَ ريحكم و اصبروا انّ اللّه مع الصابرين{1}و همه با روح وحدت ايماني پيرو فرمان خدا و رسولخدا باشد و هرگز راه اختلاف و تنازع كه در اثر تفرقه ضعيف شده و قدرت و عظمت شما نابود ميشود بلكه يكدل پايدار و صبور باشيد كه خدا با صابرين است. مشتركات را گرفته و در مسائل اختلافي هر كس به عقيده خودش عمل نمايد و همه در برابر دشمن مشترك كه همواره درصدد اختلاف و نزاع و نابودي مسلمانان گام برميدارد متحد شوند. روشن است كه اين وحدت امكان عملي دارد و سرمايه فراواني جز تلاش در راستاي بيداري مسلمانان و شناخت يكديگر و طرح مباحث علمي در ميان علماي مذاهب و برخي شرائط ديگر، ندارد.