بسم ربی
ان ربی قریب مجیب
اسلام همواره دین صلح، آرامش و آسایش بوده و هست و همیشه از در صلح با دشمنانش وارد شده است و سعی کرده که حقوق هر کسی را به بهترین شیوه ممکن رعایت کند، چون رهبر این دین کسی است که خداوند او را با « رحمه للعالمین » معرفی می کند، پس نسبت به دشمنانش هم رحمت است.
اما زمانی که او را مجبور به جنگ کنند و صلح و آرامش را برهم زنند و راهی جز این برایش باقی نگذارند، دیگر «اشداء علی الکفار» ، «و اعدوا» و «ترهبون» به میان می آید و از جان و مال خود برای دفاع از آرمانهای دینشان مایه می گذارند و هر چه در توان داشته باشند را به کار می بندند حتی یاتی امرالله.
آیا در حال حاضر و در این زمان که ما زندگی می کنیم با وجود کشورهایی چون عراق، افغانستان، فلسطین و ... یهود و مشرکین از در صلح با ما وارد شده اند؟ این وعده خداست که یهود و نصاری هرگز از ما راضی نخواهند شد تا اینکه ایمانمان را از ما بگیرند و ما را تابع دین خودشان کنند. اگر این چنین فکر می کنیم که ما در کشور خودمان هستیم و اوضاع کشورهای دیگر در هر جای این جهان که مسلمانان زیر ظلم ظالمان هستند به ما ربطی ندارد باید مطمئن باشیم که اگر شهری کنار شهر ما را و اگر خانه همسایه ما را هم تصرف کنند به ما ربطی نخواهد داشت و آنگاه است که ما را با ذلت از خانه خود بیرون کرده و ذلیل دنیا و قیامت خواهیم شد.
کجا رفته عزت دیروز؟(من امیر المومنین الی کلب روم) واقعا کجاست؟ چرا ما به این روز افتاده ایم که حتما باید منازلمان را ویران کنند و تنها واکنش ما این باشد که بگوییم ما چکار کرده بودیم که این چنین با ما رفتار می کنید؟ این است عزت؟ برادری، وحدت، یکپارچگی و ... چرا از بین رفته اند؟ چرا همه دنیا تا که اسم مسلمان را می شنوند یک انسان بادیه نشین بی سواد بی خبر از دنیا به فکرشان می رسد؟ اگر ادعای دعوت به اسلام را داریم اخلاقمان را اصلاح کنیم. محمد غزالی می فرمایند: بسیاری از داعیان دین در مسیر دعوت خود علاوه بر اینکه کسی را به اسلام جذب نمی کنند اسلام زدایی هم می کنند و مردم را از اسلام متنفر می کنند.
تا زمانی که با اخلاص به قرآن وسنت پیامبر برنگردیم و تنها راه و روش زندگی را از همین دو منبع نگیریم، تا زمانی که تمام اسلام را در گفته های یک شخص خلاصه کنیم، تا زمانی که مشغول تکفیر یکدیگر باشیم، تا زمانی که به دنبال عزت از غیر اسلام باشیم ( به یاد سخنی از عمر بن خطاب افتادم که می فرمایند: ما قومی هستیم که خداوند به وسیله اسلام عزتمندمان کرد و اگر به دنبال عزت در غیر اسلام باشیم خداوند ذلیلمان می کند.)، تا زمانی که با اخلاص فقط و فقط برای خدا کار نکنیم وتا زمانی که ... . همچنان خواهیم ماند که هستیم و چیزی عوض نمی شود، زیرا خداوند می فرمایند:« ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم»