فاصله شگفت آور میان ما و پیشرفت علم!

در این بخش مطالب متفرقه در زمینه فرهنگی و اجتماعی قرار داده می شود

مديران انجمن: tarannom, CafeWeb, Dabir, Noha, bahar, Modir-Farhangi

فاصله شگفت آور میان ما و پیشرفت علم!

پستتوسط RafterW » چهارشنبه خرداد ماه 10, 1391 10:45 am

این مقاله را در سایت بیان دیدم حیفم آمد اینجا هم مطرح نشود...........نظرتان چیست شاید خیلی از ما این هار بدانیم اما چرا واکنشی نداریم

به خاطر خدا بگویید دلیل این جمودمان چیست؟ چرا به عمل وادارمان نمی کند؟ کجای کار می لنگیم که خودمان هم بی خبریم؟
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

فاصله شگفت آور میان ما و پیشرفت علم!

به نظر شما بزرگ ترین مشکلی که امروز جهان اسلام با آن روبه روست چیست؟ جوابی که من آن را بیان می کنم، در یک کلمه: «علم» است؛ علمی که ارزش سرزمین ها و ملت ها به آن وابسته است.

با نهایت تاسف باید گفت؛ ما ملتی هستیم که به علم اهتمام نمی دهیم و اهمیت تحقیق علمی و تفوق و برتری علمی برایمان کم تر از اهمیت غذا و نوشیدنی هاست! در حالی که علم محور تفوق و از اصول بندهای اساسی این دستور خداوندی است که می فرماید: (وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ) (سوره انفال آیه 60)   «و در برابر آنان هر نیرویی که می توانید فراهم آورید.»

    بیایید تا به حقایقی دور از ذهنمان بنگریم: نسبت بی سوادی در سرزمین های عربی بیشتر از نصف جمعیت، یعنی 60 درصد است؛ به این معنی که از سیصد میلیون عرب، حدود صد و هشتاد میلیون نفر قادر به خواندن و نوشتن نیسند!

واقعا مصیبت است؛ مصیبتی برای امتی که اولین کلمه ی نازل شده از کتاب آسمانی اش (اقرا) «بخوان» است.
در این نسبت با دقت تامل کنید، در حالی که خداوند می فرماید: (قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ) (سوره زمر آیه 9)
«بگو آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند برابرند؟! (هرگز) فقط خردمندانند که پند می گیرند.»

خیلی وقت است که کشور «کانادا» ریشه کنی بی سوادی را اعلام نموده است، و طبعا آنان تعریفشان از با سواد شدن فقط خواندن و نوشتن نیست؛ بلکه استفاده از کامپیوتر را هم به آن می افزایند.

اگر به برندگان جوایز مهم علمی از جلمه جایزه ی نوبل بنگریم و اسامی برندگان آن را در سه رشته ی علمی پزشکی، شیمی و فیزیک مورد بررسی قرار دهیم، به تفاوت فاحش میان خود و سایر کشورها پی خواهیم برد.

در صد سالی که از ارایه ی آن جوایز یعنی 1901 میلادی می گذرد فقط دو نفر از مسلمانان توانسته اند آن را دریافت کنند! یک دانشمند پاکستانی و دیگری دکتر احمد زویل. در حالی که هشتاد و یک نفر آمریکایی در پزشکی و چهل و پنج نفر در رشته ی شیمی موفق به دریافت آن شده اند. بیست و شش انگلیسی در پزشکی و بیست نفر در شیمی و بیست و پنج نفر در فیزیک به دریافت جایزه ی نوبل مفتخر شده اند.

تصور کنید، اگر تمامی آن افراد از کشورهای اسلامی بودند آیا اکنون وضعیت ما این گونه بود؟ آیا شادمانی و افتخارمان به دکتر زویل را فراموش کرده اید؟
اساسا ما کم تر به بحث علمی علاقه مندیم و تعداد اندکی از ما به دنبال علم (به معنی واقعی) هستیم. در دو قرن گذشته ما تمامی اختراعات را از دیگر کشورها وارد کرده ایم؛ از برق و وسایل اکتریکی و هواپیما گرفته با خودکار و موبایل و کامپیوتر و... در حالی که خداوند بر پیامبر ما (صلی الله علیه وسلم) چنین نازل فرموده است: (اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ - الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ - عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ) (سوره علق آیه 5-3) «بخوان، و پروردگار تو بس گرامی است، همان که با قلم (و کتابت انسان را) آموزش داد. و به انسان چیزی را که نمی دانست، آموخت.»

خلاصه می توان گفت که ما اساسا به دنبال تحقیق علمی و تولید نیستیم، و حتی سجاده و تسبیحمان را از خارج وارد می کنیم!
آمریکا و انگلیس را رها کرده و به کشورهایی چون هند بنگریم که از کشورهای جهان سوم است؛ هند بزرگ ترین تولید کننده ی نرم افزارها و برنامه های کامپیوتری است و به شکل قابل توجهی در این زمینه رشد کرده است، چرا که صادراتش در آن زمینه در سال 2000، شش میلیون دلار و در سال 2002 به هشت میلیون دلار افزایش پیدا کرده است!

تولید نرم افزار کامپیوتری نیازمند مراکز پیشرفته و امکانات گران قیمت نیست، بلکه تمامی آن چه نیاز است، یک میز و یک دستگاه کامپیوتر است و چه قدر این امکانات در میان جوانان ما زیاد است و آن ها در چه راهی از آن استفاده می کنند. چیزی که ما درباره ی آن صحبت می کنیم عقل و تفکر است، نه امکانات.

یک مستشار آلمانی در یک نمایشگاه بزرگ تکنولوژی اعلام کرده که من به هندی ها سی ویزای کار داده ام؛ چرا که آلمان علی رغم تکنولوژی و امکاناتی که دارد در برنامه نویسی و تولید نرم افزار در رده ی بالا قرار نگرفته است.

واقعا جای تاسف است که پس از گذشت چهارده قرن دعوت به سوی دین خدا، ما اکنون در چنین وضعیت علمی و صنعتی به سر می بریم، در حالی که بزرگان ما تحصیل علم را بر خود فرض دانسته اند.

آیا اکنون می دانید که ما با علوم و معارف بی شماری که خداوند بر ما فرض کرده است، چه قدر فاصله داریم؟ آیا می دانید که علل رویگردانی امت اسلامی مان از علم و دانش چیست؟ بیایید تا به بررسی برخی از آن علل بپردازیم:

1. ما برای علم ارزش و احترام قایل نیستیم و آن را در زندگی خود ارزشمند نمی دانیم به همین دلیل آن را به سرزمین خود وارد نموده و فقط به همان کار اکتفا نموده ایم.

2. در کشورهای مسلمان، علم فقط به دریافت یک برگه ی دانشنامه یا گواهی نامه خلاصه شده است، و کم تر کسی به خاطر خدمت به دیگران به علم آموزی می پردازد. دانش آموزان و دانشجویان ما فقط به منظور قبولی و رفتن به کلاس بالاتر درس می خوانند، نه چیز دیگر، این واقعه را به دقت مورد تامل قرار دهید: یک دانشجوی ژاپنی که از ایالات متحده ی آمریکا بورس تحصیلی برای مقطع دکترا دریافت کرده بود، در اثنای تحصیل خود در آن کشور به اختراع مهمی دست یافت، او با لغو بورس و انصراف از ادامه ی تحصیل به کشور خود بازگشت؛ هنگامی که از او پرسیدند: چرا تحصیلات عالی خود را رها کردی؟ در جواب گفت: من درس خواندم تا به این اختراع دست یابم، اکنون که به آن دست یافته ام برای خدمت به کشورم بازگشته ام، و گرفتن مدرک به تنهایی به من هیچ کمکی نمی کند!

3. در کشورهای ما، دانشجویان به دنبال رشته ای که به آن علاقه دارند نمی روند، و اکثرا شناختی از استعداد خود ندارند، و متاسفانه هیچ برنامه ای برای کشف استعدادها و جهت دادن به آن ها و توزیع عادلانه ی امکانات در اکثریت کشورهای اسلامی وجود ندارد.
4. مشکل اساسی دیگر ما آن است که جوانانمان فهم صحیحی از اسلام ندارند و بیشتر آن ها گمان می کنند که اسلام یعنی فقط در مسجد بودن و عبادت کردن؛ به همین دلیل سطح علمی افراد متدین ما خیلی پایین است.

5. یکی دیگر از علل رویگردانی از علم این است که ما ملتی دور از مطالعه و تحقیق هستیم، در حالی که امروزه کتاب خانه های عمومی و مساجد، و نیز دریافت کتب رایگان از اینترنت، در اختیار همگان قرار دارد. پس ما منتظر چه هستیم و چرا عمر و وقت خود را به بطالت می گذرانیم؟ اگر شما به یکی از شهرهای اروپایی مسافرت کنید، کم تر کسی را در اماکن عمومی می بینید که مشغول مطالعه نباشد. مردم آن کشورها، تمام عمر خود را به مطالعه و فراگرفتن می گذرانند؛ اما متاسفانه در سرزمین های اسلامی حداکثر چیزی که در دست اشخاصِ نشسته در پارک مشاهده می شود، فقط جدول کلمات متقاطع است و آن گاه که وارد شبکه ی عنکبوتی می شوید، تنها استفاده ای که جوانان ما از اینترنت می برند، چت و بازی های کامپیوتری و... است! برادر گرامی، تصور کنید که ما در چه مرحله ای از علم و تکنولوژی هستیم و چه استفاده ای از آن می بریم.
عمرو خالد – ترجمه: محمد عزیز حسامی

برای نویسنده این مطلب RafterW تشکر کننده ها:
naseh_azizi (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
RafterW
کاربر فعال
کاربر فعال
 
پست ها : 83
تاريخ عضويت: جمعه آذر ماه 3, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 40 بار
تشکر شده: 120 بار
امتياز: 0

Re: فاصله شگفت آور میان ما و پیشرفت علم!

پستتوسط kazari » چهارشنبه خرداد ماه 10, 1391 9:00 pm

"بیایید تا به حقایقی دور از ذهنمان بنگریم: نسبت بی سوادی در سرزمین های عربی بیشتر از نصف جمعیت، یعنی 60 درصد است؛ به این معنی که از سیصد میلیون عرب، حدود صد و هشتاد میلیون نفر قادر به خواندن و نوشتن نیسند!"
یا خداوند بزرگ
عمق فاجعه!
حتی اگر آمار کمتر هم باشد مانند لینک زیر
http://edupress.ir/Default,fa-IR,EduPre ... ID,94.aspx
نگران کننده است خیلی!
هر چند امیدواری هایی دیده می شود:
http://www.edupress.ir/Default,fa-IR,Ed ... y,326.aspx
خدایا ما را به راه راست هدایت فرما

برای نویسنده این مطلب kazari تشکر کننده ها:
naseh_azizi (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
kazari
کاربر ویژه
کاربر ویژه
 
پست ها : 106
تاريخ عضويت: جمعه خرداد ماه 13, 1390 11:30 pm
محل سکونت: نوسود، تهران
تشکر کرده: 98 بار
تشکر شده: 140 بار
امتياز: 560


بازگشت به متفرقه

چه کسي حاضر است ؟

کاربران حاضر در اين انجمن: بدون كاربران آنلاين و 6 مهمان