ما میتونیم...

در این بخش می توانید درد دل ها و حرفای خودتون رو بزنید

مديران انجمن: tarannom, CafeWeb, Dabir, Noha, bahar, Modir-Farhangi

ما میتونیم...

پستتوسط asra » دوشنبه بهمن ماه 9, 1390 12:35 am

نمیدونم چطور شد که دوست داشتم حرفامو تو پینوس بزنم تا حداقل خیالم راحت بشه از جانب همسفرام در این راه...
همیشه پیش خودم فکر میکنم ما میتونیم و باید بتونیم که خودمونو نشون بدیم و هم خودمونو به یه جایی برسونیم همه جامعه امونو
به خدا شعار نیست این یه واقعیته که من جوون با طرز فکر و دید و دانشی که دارم میتونم  باعث یه سری تغییر و تحولا اولا در خونواده م ، دوستام ، اطرافیانم بشم و در همین سیر جامعه امو هم به طرف بهترین بودن بکشونم
البته بهترین رو اگه بخوایم تو چی خلاصه بکنیم؟؟؟؟؟
تو رو خدا از همین جا میخوام ازتون قول بگیرم یه روز ، یه وقتی انشالا فارغ التحصیل شدین ( در صورت دانشجو بودن) و در پی شغل بودین ، اولویت رو  در مناطق خودمون بذارین ، درسته شاید میگن جای پیشرفت نداره اما این گوی پیشرفت رو باید یه نفر، یه کسی بغلتونه تا همه در پی و به دنبال او بریم...
اگرم نمیخواین تو مناطق خودمون ، خودتونو نشون بدین و بالا ببرین حداقلش این باشه که اصالت خودتونو فراموش نکنین و دورا دور اونو بپاین!!!!
من اینه عقیده م و میدونم که مخالفامم زیاد نیستن! بخدا میشه تو یه محیط کوچیکم رشد کرد درصورتی که فرد توکلش به خدا باشه و از هیچ لحاضم کم نذاره تا بتونه جای پیشرفت دیگرانم باز کنه
نمیدونم چرا فکر میکنم شما پینوسی ها همه اتون که شاید نه اما اکثریت قریب به وقوعتون یه هدف بزرگ دارین که در پی این هدف بزرگتون رشد و تعالی جامعه ی کوچیکمون نادیده گرفته نشده
ما باید یه جامعه ی مسلمون موفق باشیم
ما جوونیم و میتونیم
ما باید بتونیم
ما باید بتونیم
ما باید بتونیم چون ما میتونیم
من میخوام معلم بشم و حتما میشم و خیلی اهداف کوچیک و بزرگی در پی اون دارم  :)من میتونم...
شما چطور؟
عارفان علم عاشق می شوند* بهترين مردم معلم می شوند* عشق با دانش متمم می شود*  هر که عاشق شد معلم می شود*

برای نویسنده این مطلب asra تشکر کننده ها: 3
CafeWeb (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am), bitajan (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am), mehr (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 21.43%
 
نماد کاربر
asra
کاربر ویژه
کاربر ویژه
 
پست ها : 134
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 1, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 319 بار
تشکر شده: 191 بار
امتياز: 30

پستتوسط SharakamPawa » دوشنبه بهمن ماه 9, 1390 2:02 am

با تشکر از شما خواهر گرامی؛
کلامتون در عین سادگی حاوی نکات خیلی زیبایی بود.


متاسفانه یک واقعیت تلخ که وجود دارد این است که عموما افراد جامعه ما (پاوه و اطراف) خود را باور ندارند و اعتماد به نفسی را که باید و شاید لازم است ندارند، خب این موضوع هم دلایل زیادی دارد، شاید اصلی ترین دلیل آن هم محرومیت این مناطق از همه جهت باشد.
اما وقتی وارد محیط بزرگتر با افراد بیشتر و متفاوت تری می شویم خود را درمی یابیم و متوجه می شویم که خودمان آن فردی نبودیم که قبلا فکر می کردیم و فلان اصفهانی یا ... هم آن فردی نبود که قبلا راجبش فکر می کردیم. عموما خود را پایین تر قرار می دهیم و دیگران را بالاتر، و از همه مهمتر بهترینها را از خود دور می دانیم و خود را لایق بهترینها نمی دانیم در حالی که نباید اینطور باشد.

نباید را به این دلیل می گویم که افراد زیادی از دیارمان بوده اند که این طرز تفکر را در خود عوض نموده و بهترینها را از آن خود کرده اند.
منی که داوری درجه 3 والیبال دارم واقعا اگر بخواهم می توانم تا درجه بین المللی هم پیش روم و حتی از بهترین داوراهای ایران و ... شوم.


پس واقعا هرکس بخواهد و تلاش نماید بلاخره به آن چیزی که می خواهد می رسد.  


من وطن و دیارم را دوست دارم اما هیچ گاه وابسته به آن نمی باشم و برای پیشرفت و ترقی اگر لازم باشد به دور دستها می روم؛
اما هیچ گاه دیارم را فراموش نمی کنم،
فراموش نمی کنم که از این آب و خاکم و این آب و خاک هم حقی بر گردن من دارد،
فراموش نمی کنم که من قبلا چه کسی بوده ام و از کجا آمده ام،

اما یک واقعیتی که وجود دارد نبود و کمبود امکانات در زمینه های مختلف، در مناطق خودمان است. در اصفهان جدا از دوره های برگذار شده در دانشگاه ها یکی از هیئت های آمادگی جسمانی سالانه 8 الی 12 دوره مربی گری درجه 3 برگذار می کند. در حالی که تابحال حتی یک دوره مربی گری آمادگی جسمانی در پاوه برگذار نشده، و در مرکز استان هم محدود برگذار می شود. پس برای پیشرفت ضروری است که به مناطق دیگر برویم اما هیچ گاه نباید شهرمان را فراموش کنیم و در صورت توانایی و امکانات برای پیشرفت آن نباید ذره ای دریغ کنیم.

برای نویسنده این مطلب SharakamPawa تشکر کننده ها:
asra (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
SharakamPawa
کاربر ویژه
کاربر ویژه
 
پست ها : 359
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 8, 1390 12:30 am
محل سکونت: Pawa Shar
تشکر کرده: 329 بار
تشکر شده: 364 بار
امتياز: 380

Re: ما میتونیم...

پستتوسط CafeWeb » دوشنبه بهمن ماه 10, 1390 12:31 pm

asra نوشته است:
اگرم نمیخواین تو مناطق خودمون ، خودتونو نشون بدین و بالا ببرین حداقلش این باشه که اصالت خودتونو فراموش نکنین و دورا دور اونو بپاین!!!!


با سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی

درد دل زیبایی بود و به نکات بسیار خوبی اشاره کردید

انشاالله همیشه و در همه حال این نکته یادمان بماند که اصالت خود را فراموش نکنیم

عضويت  / ورود


وب سایت پینوس
دینی ، علمی ، فرهنگی - اجتماعی
Www.Penous.Com , http://Www.Penous.ir  ,  http://Www.Penous.Net




واحد خبری پینوس
جدیدترین اخبار پاوه و اورامانات ، ایران و جهان
News.Penous.Com



برای نویسنده این مطلب CafeWeb تشکر کننده ها:
asra (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
CafeWeb
مدیر کل سایت
مدیر کل سایت
 
پست ها : 926
تاريخ عضويت: جمعه آذر ماه 25, 1389 12:30 am
محل سکونت: کرمانشاه / پاوه
تشکر کرده: 1073 بار
تشکر شده: 906 بار
امتياز: 101619

پستتوسط Noha » دوشنبه بهمن ماه 10, 1390 11:09 pm

هوالمستعان

سلام خدا بر شما.

اسری جان خوش برگشتی!!

إن شا الله که امتحاناتت رو خوب دادی.


دل نوشته ات خیلی زیبا بود.ممنون بله البته که ما می تونیم و با هم، هم خودمون پیشرفت می کنیم و هم باعث پیشرفت دیگران می شویم إن شا الله.

رستگار باشید


الـلـهم ء ات أنــفـسنا تقـــواهــا و زکیـــها إنــک أنــت خــیر من زکــیها


برای نویسنده این مطلب Noha تشکر کننده ها:
asra (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
Noha
معاون و ناظر سایت
معاون و ناظر سایت
 
پست ها : 1424
تاريخ عضويت: پنج شنبه اسفند ماه 25, 1389 12:30 am
محل سکونت: pavah
تشکر کرده: 2031 بار
تشکر شده: 1557 بار
امتياز: 4930

پستتوسط asra » جمعه بهمن ماه 14, 1390 4:49 pm

اگر فردی را ببینی که بر روی پله‌های نردبان نشسته است به او چه می‌گویی؟ احتمالاً خواهی گفت که اینجا جای مناسبی برای نشستن نیست و محلی است برای عبور، پس وسط راه از حرکت نایست و بیهوده توقف نکن. احتمالاً شما به او خواهید گفت که دستهایش را به کنارهای نردبان محکم گرفته و با اطمینان از نردبان بالا رود، زیرا قدم برداشتن محکم و مطمئن از شرایط لازم برای صعود است. حتماً به او خواهید گفت که پله پله بالا برود و هرگز پله بالا رفته را پشت سرش خراب نکند، از نردبان شکسته و غیر قابل اطمینان استفاده نکند؛ یکی از چیزهایی که شما از گفتن آن غافل نمی‌شوید، خطرات سقوط خواهد بود، خطراتی که قیمتش گاه به بازماندن از راه می‌انجامد و جبرانش برای آدمی‌ بسیار سخت خواهد شد. پس به او خواهید گفت: «در هیچ پله‌ای چشم از پله بالاتر برنمی‌داری حتی اگر خیلی به هدف نزدیک شده باشی، زیرا خطرات و میزان آسیب احتمالی در ارتفاعات بالاتر بیشتر و جبران آن، سخت‌تر خواهد بود. شاید آخرین حرفی که به او خواهید گفت این است که اگر سقوط کردی هرچه زودتر از زمین برخیز، اما دوباره به همان روش و از همان وسیله برای بالارفتن استفاده نکن! راستی اگر خودتان هم قصد بالارفتن از پله‌های موفقیت را داشته باشید به تمام آنچه گفته شد، توجه می‌کنید؟ اگر بله، صعودتان را از همین الان جشن بگیرید!

عارفان علم عاشق می شوند* بهترين مردم معلم می شوند* عشق با دانش متمم می شود*  هر که عاشق شد معلم می شود*

برای نویسنده این مطلب asra تشکر کننده ها: 3
CafeWeb (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am), mehr (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am), uosha (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 21.43%
 
نماد کاربر
asra
کاربر ویژه
کاربر ویژه
 
پست ها : 134
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 1, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 319 بار
تشکر شده: 191 بار
امتياز: 30

پستتوسط Naser » دوشنبه بهمن ماه 17, 1390 8:51 pm

سلام

از اونجایی که من و کاک متین شروع کردیم به انتقاد کردن، بهتره همینجا یک انتقاد از دوستان بکنم.

اینجا! بله. همینجا! یک دوست، با انگیزه و دلی پر از شوق و ذوق و پر از آرزوهای خوب، دلشو به دریا زده و اینجا حرف از آرزوهاش و آرمانهاش زده و ...... غیر از یک نفر هم کسی نیومده یک نظر درست و حسابی بده، یک همدلی بکنه، یک شرح و بسطی به فکر دوستمون بده یا..... هیچی!

دوستان! بیاید بگید چی توی مغزتونه.

------------------------------

بنده حرفای شما دوست عزیز رو به دو بخش تقسیم می کنم. اولی: پیشرفت از لحاظ فردی. دومی: آرودن همین فکر و علم و فرهنگ و... به جامعه ی خودمان

در یک جمله: فکر کنم برای همین زندگی می کنم.

یه شهرونده بی علم و مصرف کننده نه به درد خودش میخوره و نه جامعه ش. یه دانشمندی هم که علمشو در اختیار دیگران بذاره (با احترام به دیگران - اونها هم برای خودشون دانشمند داشته باشن-) هم به درد جامعه ی خودش نخوره، از لحاظ طرز فکری من و شما و ارزشگذاری هامون، کار با ارزشی نکرده.

چقدر رویایی میشه، که از ولایت خودمون بریم... برای تحصیل، برای دنیا رو دیدن (یک: فسیروا فی الارض، کامل)، برای کسب تجربه و ... و بالاخره برگردیم و با خودمون علم آورده باشیم، فرهنگ آورده باشیم، ادب آورده باشیم، محبت و ..... نه مدل لباس و نه مدل مو و نه تیکه های جدید و ....

باید حق جامعه رو ادا کنیم. اگه می بینیم جامعه ی عقب افتاده ای داریم تقصیر کسانیه که وقت خودش، به جای اینکه مثلا ادامه تحصیل بدن، مثلا یه هوس 2000 تومنی باعث شده که اون روز امتحانشو بد بده و تو خانواده دعواش بشه و برای همیشه ترک تحصیل کنه!!! به همین راحتی یه انسان از بین میره.
و شما چندتا اتفاق کوچیک و بزرگ روی هم بذارید و نتیجه ش رو ببینید.

مایی که ادعامون میشه و مثلا سردمدار جوونای با اخلاقیم و محصلیم و .... گاهی چقدر خودمون رو گم می کنیم و تا چشم باز میکنیم، خودمون رو وسط چهار راه هربرباد پیدا می کنیم! حالا بیا و گلیم خودمون رو از آب بکشیم و بیرون... می خوایم جامعه رو اصلاح کنیم و گلیم اونا رو هم بکشیم بیرون.

با ادعا و حرف نمیشه. ولی با حرف شروع میشه، و گاه هم با ادعا.

در حال حاضر تنها توصیه ی من به خودم و دوستام، اینه که بریم سراغ علم. تا جایی که میتونیم درس بخونیم. ول کنیم فوتبال و سریال و موبایل و ... بچسبیم (دو دستی) به درس، که ایشالله ثمره ش چند سال دیگه رنگی میکنه پیراهنمون رو...

و بیاریمش به ولایت خودمون. و دست مردم خودمون رو بگیریم. مردم ساده و دوست داشتنی و نازنین خودمون.

من هم با asra شدیدا موافقم
در کل 1 بار ویرایش شده. اخرین ویرایش توسط Naser در دوشنبه بهمن ماه 17, 1390 8:53 pm .

برای نویسنده این مطلب Naser تشکر کننده ها:
asra (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
Naser
کاربر فعال
کاربر فعال
 
پست ها : 89
تاريخ عضويت: پنج شنبه شهريور ماه 24, 1390 11:30 pm
تشکر کرده: 40 بار
تشکر شده: 125 بار
امتياز: 20

پستتوسط asra » دوشنبه بهمن ماه 17, 1390 10:04 pm

سلام
خیلی ممنون کاربر بزرگوار : Naser
یکی از چند دلیل نظر ندادن دوستان پینوسی شاید کم حوصله بودن در خواندن متن های از دو خط بیستر باشه ( متاسفانه مثل اینکه فونت بزرگ هم برای بیشتر به چشم زدن متن کار ساز نبوده!) پینوسی های عزیز بیشتر به تصاویر عکس العمل نشون میدن اما متاسفانه من نتونستم منظورمو با عکس برسونم و گرنه مطمئنا در این زمینه کم کاری نمیکردم :D
البته اینم بگم کسایی که نظر ندادن شاید موافق یا مخالف باشن اما واقعا بی ذوقا  :(
البته البته، من اصلا نا امید نیستم چون هدف خودم به اندازه کافی بزرگ هست که منتظر همسفرام نمونم ، هرچند اگر نشه بی همسفر رفت سفر
من با خدام و بی یار زمینی، میتونم همون باشم که باید باشم   :twisted:
عارفان علم عاشق می شوند* بهترين مردم معلم می شوند* عشق با دانش متمم می شود*  هر که عاشق شد معلم می شود*

برای نویسنده این مطلب asra تشکر کننده ها:
uosha (يکشنبه ارديبهشت ماه 7, 1392 2:51 am)
رتبه: 7.14%
 
نماد کاربر
asra
کاربر ویژه
کاربر ویژه
 
پست ها : 134
تاريخ عضويت: چهارشنبه آذر ماه 1, 1390 12:30 am
تشکر کرده: 319 بار
تشکر شده: 191 بار
امتياز: 30

پستتوسط bitajan » سه شنبه بهمن ماه 18, 1390 4:42 pm

سلام دوست خوبم ممنون بابت مطلبی که گفتی

ما همه وطنمونو دوست داریم و بخاطرشم تلاش میکنیم

برای رسیدن باید هدفمون مشخص باشه

(اگر ما کاغذی رو زیر نور خورشید بگیریم هیچ وقت نخواهد سوخت
اما وقتی یک ذره بین رو کاغذ قراربگیره کمتر از چند دقیقه میسوزه.انرژی خورشید تغییری نکرد ولی نور اون متمرکز شد.)

برای رسیدن به هدفمون لازم نیست انرژی رو زیاد کنیم لازمه کار اینه که هدفمونو زیر ذره بین بگیریم و متمرکزشیم

موفق باشید
نماد کاربر
bitajan
کاربر فعال
کاربر فعال
 
پست ها : 61
تاريخ عضويت: چهارشنبه آبان ماه 3, 1390 12:30 am
محل سکونت: تهران
تشکر کرده: 140 بار
تشکر شده: 48 بار
امتياز: 0


بازگشت به خاطرات و روز نوشت ها

چه کسي حاضر است ؟

کاربران حاضر در اين انجمن: بدون كاربران آنلاين و 3 مهمان